Puzzeloriëntatie rit 2023

15 januari j.l. (wat is sociaal media toch handig om b.v. wat data terug te vinden) kreeg ik een appje van Leo Vroegop namens de Stichting ‘Vrienden van Siem’. Een van hun activiteiten voor dit jaar is het verstoppen van een ei rond Pasen. Woonboulevard Poortvliet XXL had een prachtig sponsorbedrag beschikbaar gesteld. Of ik een plekje daarvoor weet, vroeg ie. Letterlijk: ”zou je hiervoor een locatie weten te bedenken met bijbehorende hints die we dan aan de mensen kunnen geven”. “Ik zal ’s kijken Leo”. Dan 21 januari: “heb jij nog nagedacht over het verstoppen van het gouden ei met betrekking tot onze paasactie?”

“jawel. Moeten nog over details overleggen. Soon!”, was mijn antwoord.

Nog meer sponsors hadden inmiddels sponsoring beschikbaar gesteld. Geweldig!

Vervolgens regelmatig en op de gekste tijden heen en weer ge-app en overleg in Havenzicht. Dan 24 februari de eerste keer de rit rijden. Diny maakt de aantekeningen.

Daarna breekt een spannende tijd aan. Veel levenservaring helpt echt niet om je faalangst te onderdrukken. Dat zakt bij mij na een paar borrels pas naar de achtergrond. uiteindelijk staat de rit grofweg op papier en gaan we hem voor de tweede keer rijden. Klein reglementje boven de routebeschrijving gezet en vol goede moed eropuit. We waren nog niet bij opdracht 6 of heel de rit liep in de soep. Dat gaat nooit lukken zei Diny. Laat ik dat nou ook net constateren. Hup, weg met een reglement. De opdrachten bleven wel staan maar de te rijden route werd vrijblijvend. Rij maar naar de windmolens, hoe maakt niet uit, blijf wel in de buurt van de zeedijken. Dat werd de strekking voor de nieuwe opzet. Weer rijden we de rit en de geschiedenis herhaalt zich. Ik moest bijna dranghekkens op de Thoolse brug plaatsen om ons tegen te houden. Dan maar iedere weg vernoemen die moest worden bereden. Toen liep het goed. De foefjes met de route waren dus verdwenen. Geen doodlopende wegen of b.v. losse voorwerpen erbij betrekken. Nee gewoon naar de markante locaties rijden en daar de vragen stellen. Dat bleek achteraf de gouden formule. De opzet met het ei hadden we inmiddels ook goed uitgewerkt. Alleen het ei zelf maken zullen we het hier maar niet over hebben. Te dik behangplaksel, burenhulp, knallende ballonnen, purschuim in een ballon, ventilator erop, bus spuitverf, dat is kort samengevat het productieproces van een ei van 92 cm omtrek. Oninteressant en niet voor herhaling vatbaar!

Maar het gouden ei werd wel de scherprechter van de rit met 61 deelnemers! Bij gelijke stand van de deelnemers was raden van de omtrek van dat ei uiterst belangrijk en bepalend voor de einduitslag. De winnaar zat er 4 millimeter naast, nummer twee ruim 3 cm, nummer drie 6 cm.

Hoe sommige deelnemers alles uit de kast haalden om achter de omtrek te komen was mooi om te zien. Oplaadsnoertjes, rolmeters, oogkaswijdte, duim/wijsvinger maat, a-viertjes, touwtjes, buikwijdte enz. werden de ultieme meetmethodes. Diny moest dus vaak optreden om de maat op een legale manier te laten meten. Een rolmeter om het ei is b.v. wel een erg simpele meetmethode. Dat lieten we dus niet toe.

In een overvolle kantine van de ijsclub de prijsuitreiking aangehoord met fantastische prijswinnaars. De complimentjes van de deelnemers deden ons erg goed zodat er weinig meer nodig is om een herhaling in het vooruitzicht te stellen.

De routebeschrijving, uitslag en uitleg staan hiernaast bovenaan de pagina.

De uitzetter, Han van Vossen